02/01/1385 پنجشنبه
پيامد تخريب كانونهاى فرهنگى دانشجويان
گزارشگران
در چند روز گذشته عكس‌هايى از تخريب ساختمان كانونهاى فرهنگى دانشگاه اميركبير در سايت‌هاى خبرى منتشر شد كه تعجب همه را برانگيخت. با ديدن ميزها و كامپيوترهاى شكسته شده و لوازم درهم ريخته فعاليتهاى هنرى دانشجويان اين سوال پيش می‌آيد كه مگر در اين ساختمان چه اقداماتى می‌شده كه اين گونه مورد غضب قرار گرفته؟ آيا كمى جا و بودجه دليل چنين هجومى است؟ پيامدهاى چنين اقداماتى كدامند؟
اين سوال را دويچه وله از پيمان عارف يكى از فعالين دانشجويى پرسيده
ساختمان كانونهاى فرهنگى دانشگاه اميركبير به چه فعاليتهايى اختصاص داشت؟
پيمان عارف: ساختمان كانونهاى فرهنگی دانشگاه اميركبير مابين دانشكده‌هاى عمران و كشتى‌سازى قرار داشت كه همانطور كه از اسمش هم مشخص است ساختمانى‌ست مختص استقرار و فعاليت كانونهاى فرهنگى هنرى دانشكده‌هاى دانشگاه اميركبير بود. كانونهايى مثل كانون تئاتر، كانون عكس، كانون انديشه و گفتگو، كانون ادبى و كانونهايى از اين دست ما در اين ساختمان داشتيم كه فعاليتهاى مثمرثمرى را هم در چند سال اخير انجام دادند، از جمله كانون تئاتر دانشگاه اميركبير موفقيت چشمگيرى را در اين چندساله به دست آورد و در جشنواره‌ى تئاتر دانشجو هم بعنوان تئاتر برگزيده انتخاب شد
اين اولين‌بار نيست كه مديريت دانشگاه اميركبير دست به تخريب يكى از دفاتر فعالين دانشجويى مى‌زند. در تابستان سالى هم كه حالا ديگر آخرين ساعات آن را مى‌گذرانيم، ساختمان انجمن اسلامى مورد هجوم قرار گرفت. آيا علت اصلى تخريب ساختمان كانونهاى فرهنگى واقعا نبود بودجه و كمبود جا بوده؟
پيمان عارف: آن چيزى كه بيان شده استفاده از تخصيص بودجه شهردارى براى ساختن ورزشگاه در دانشگاه اميركبير با توجه به كسرى بودجه اين دانشگاه تحت مديريت آقاى دكتر رهايى بوده. ولى واقعيت اين است كه اولا كسرى بودجه هم كه در دانشگاه اميركبير ايجاد شده و شكل گرفته برمى‌گردد به نحوه مديريت آقاى دكتر رهايى. آقاى دكتر رهايى با عملكرد كاملا خارج از اصول و قواعد بودجه‌بندى و فى‌الواقع خودكامگى‌هايى كه ايشان در مديريت اين دانشگاه دارند و در هر سطح و صورتى هم اين خودكامگى‌هايشان را اعمال مى‌كنند باعث تحليل رفتن بودجه دانشگاه شده و در انتهاى سال هم براى جبران كسرى بودجه متوسل به شهردارى شده‌اند. ولى نهايتا مديريت انتصابى دانشگاه اميركبير نظير تمام مديريتهاى ديگر دانشگاههاى مهم حوزه آموزش عالى در دولت دوم، نظير دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت و بسيارى از دانشگاههاى ديگر اين روساى انتصابى عملكرد كاملا ناموفقى را از خودشان نشان داده‌اند و نظيرش را شما در دانشگاه تهران هم مى‌بينيد، دانشگاه تحت رياست حضرت آيت‌اله عميد زنجانى. نهايتا در دانشگاه اميركبير آن چيزى كه اتفاق افتاده يك موجوديت كاملا خودكامه هست. شما الان كه وارد دانشگاه اميركبير مى‌شويد احساس مى‌كنيد وارد يك منطقه‌ى نظامى شده‌ايد
با توجه به تخريب اين ساختمان حال فعاليتهاى هنرى دانشجويان در كجا صورت مى‌گيرد؟
پيمان عارف: راستش وعده داده شده كه محل ديگرى را براى كانونها در نظر بگيرند. كمااينكه اتاقهاى اساتيد دانشكده‌ى كشتى‌سازى را هم كه تخريب كردند، به ساختمان مديريت دانشگاه منتقل كردند. جابجايى‌هاى اين چنينى دارد صورت مى‌گيرد. ولى اتفاق ديگرى هم كه افتاده تخريب اموال كانونها بوده. همانطور كه در عكس‌هاى خبرنامه‌ى اميركبير قابل ملاحظه هست و شما مى‌توانيد ببينيد، اموال كانونها كه يكى از مهمترين ابزارها و لوازم فعاليت كانونهاى فرهنگى و هنرى هست تخريب شده عمدتا. كامپيوترها و ميزها و بسيارى ديگر از لوازم كانونها در حمله‌ى شبانگاه روز پنجشنبه به كانونهاى فرهنگى و هنرى متاسفانه تخريب شد
مسئول تخريب اموال كانونهاى فرهنگى چه كسى يا چه نهادى است و جبران خسارات وارده به كانونها را كه برعهده خواهد گرفت؟
پيمان عارف: اينها همه حاصل عملكردهاى خودكامه‌ى مديريتهاى دانشگاه‌هاست و همانطور كه اشاره كرديد از تخريب دفتر انجمن دانشجويان تا تخريب ساختمان كانونهاى فرهنگى يا اخراج‌هاى فله‌اى و احكام انضباطى فله‌اى در دانشگاه اميركبير در قالب محروميت كامل از تحصيل، در قالب برخوردهاى كميسيون گزينش وزارت علوم و منع از تحصيل فعالين دانشجويى در دوره‌هاى تكميلى، در دوره‌هاى ارشد و دكترا همه و همه فى‌الواقع مولفه‌هاى گذشت‌ناپذير عمومى در سطح دانشگاهها هست. از همه اينها مهمتر حرف نهايى من اين است كه نحوه‌ى رياست پادگانى روساى انتصابى دانشگاهها كه بحرانهاى دانشگاهها را دامن مى‌زنند، نهايتا واكنش‌هاى دانشجويى را در پى دارد. اگر به يكباره آقايان چشم باز مى‌كنند و مى‌بينند كه دانشگاههاى تحت مديريت‌شان تبديل به بشكه‌اى از باروت شده و خشم‌ها و اعتراضهاى دانشجويان انباشته شده و بر سرشان فرود مى‌آيد تعجب نكنند
گزارشگران
در چند روز گذشته عكس‌هايى از تخريب ساختمان كانونهاى فرهنگى دانشگاه اميركبير در سايت‌هاى خبرى منتشر شد كه تعجب همه را برانگيخت. با ديدن ميزها و كامپيوترهاى شكسته شده و لوازم درهم ريخته فعاليتهاى هنرى دانشجويان اين سوال پيش می‌آيد كه مگر در اين ساختمان چه اقداماتى می‌شده كه اين گونه مورد غضب قرار گرفته؟ آيا كمى جا و بودجه دليل چنين هجومى است؟ پيامدهاى چنين اقداماتى كدامند؟
اين سوال را دويچه وله از پيمان عارف يكى از فعالين دانشجويى پرسيده
ساختمان كانونهاى فرهنگى دانشگاه اميركبير به چه فعاليتهايى اختصاص داشت؟
پيمان عارف: ساختمان كانونهاى فرهنگی دانشگاه اميركبير مابين دانشكده‌هاى عمران و كشتى‌سازى قرار داشت كه همانطور كه از اسمش هم مشخص است ساختمانى‌ست مختص استقرار و فعاليت كانونهاى فرهنگى هنرى دانشكده‌هاى دانشگاه اميركبير بود. كانونهايى مثل كانون تئاتر، كانون عكس، كانون انديشه و گفتگو، كانون ادبى و كانونهايى از اين دست ما در اين ساختمان داشتيم كه فعاليتهاى مثمرثمرى را هم در چند سال اخير انجام دادند، از جمله كانون تئاتر دانشگاه اميركبير موفقيت چشمگيرى را در اين چندساله به دست آورد و در جشنواره‌ى تئاتر دانشجو هم بعنوان تئاتر برگزيده انتخاب شد
اين اولين‌بار نيست كه مديريت دانشگاه اميركبير دست به تخريب يكى از دفاتر فعالين دانشجويى مى‌زند. در تابستان سالى هم كه حالا ديگر آخرين ساعات آن را مى‌گذرانيم، ساختمان انجمن اسلامى مورد هجوم قرار گرفت. آيا علت اصلى تخريب ساختمان كانونهاى فرهنگى واقعا نبود بودجه و كمبود جا بوده؟
پيمان عارف: آن چيزى كه بيان شده استفاده از تخصيص بودجه شهردارى براى ساختن ورزشگاه در دانشگاه اميركبير با توجه به كسرى بودجه اين دانشگاه تحت مديريت آقاى دكتر رهايى بوده. ولى واقعيت اين است كه اولا كسرى بودجه هم كه در دانشگاه اميركبير ايجاد شده و شكل گرفته برمى‌گردد به نحوه مديريت آقاى دكتر رهايى. آقاى دكتر رهايى با عملكرد كاملا خارج از اصول و قواعد بودجه‌بندى و فى‌الواقع خودكامگى‌هايى كه ايشان در مديريت اين دانشگاه دارند و در هر سطح و صورتى هم اين خودكامگى‌هايشان را اعمال مى‌كنند باعث تحليل رفتن بودجه دانشگاه شده و در انتهاى سال هم براى جبران كسرى بودجه متوسل به شهردارى شده‌اند. ولى نهايتا مديريت انتصابى دانشگاه اميركبير نظير تمام مديريتهاى ديگر دانشگاههاى مهم حوزه آموزش عالى در دولت دوم، نظير دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت و بسيارى از دانشگاههاى ديگر اين روساى انتصابى عملكرد كاملا ناموفقى را از خودشان نشان داده‌اند و نظيرش را شما در دانشگاه تهران هم مى‌بينيد، دانشگاه تحت رياست حضرت آيت‌اله عميد زنجانى. نهايتا در دانشگاه اميركبير آن چيزى كه اتفاق افتاده يك موجوديت كاملا خودكامه هست. شما الان كه وارد دانشگاه اميركبير مى‌شويد احساس مى‌كنيد وارد يك منطقه‌ى نظامى شده‌ايد
با توجه به تخريب اين ساختمان حال فعاليتهاى هنرى دانشجويان در كجا صورت مى‌گيرد؟
پيمان عارف: راستش وعده داده شده كه محل ديگرى را براى كانونها در نظر بگيرند. كمااينكه اتاقهاى اساتيد دانشكده‌ى كشتى‌سازى را هم كه تخريب كردند، به ساختمان مديريت دانشگاه منتقل كردند. جابجايى‌هاى اين چنينى دارد صورت مى‌گيرد. ولى اتفاق ديگرى هم كه افتاده تخريب اموال كانونها بوده. همانطور كه در عكس‌هاى خبرنامه‌ى اميركبير قابل ملاحظه هست و شما مى‌توانيد ببينيد، اموال كانونها كه يكى از مهمترين ابزارها و لوازم فعاليت كانونهاى فرهنگى و هنرى هست تخريب شده عمدتا. كامپيوترها و ميزها و بسيارى ديگر از لوازم كانونها در حمله‌ى شبانگاه روز پنجشنبه به كانونهاى فرهنگى و هنرى متاسفانه تخريب شد
مسئول تخريب اموال كانونهاى فرهنگى چه كسى يا چه نهادى است و جبران خسارات وارده به كانونها را كه برعهده خواهد گرفت؟
پيمان عارف: اينها همه حاصل عملكردهاى خودكامه‌ى مديريتهاى دانشگاه‌هاست و همانطور كه اشاره كرديد از تخريب دفتر انجمن دانشجويان تا تخريب ساختمان كانونهاى فرهنگى يا اخراج‌هاى فله‌اى و احكام انضباطى فله‌اى در دانشگاه اميركبير در قالب محروميت كامل از تحصيل، در قالب برخوردهاى كميسيون گزينش وزارت علوم و منع از تحصيل فعالين دانشجويى در دوره‌هاى تكميلى، در دوره‌هاى ارشد و دكترا همه و همه فى‌الواقع مولفه‌هاى گذشت‌ناپذير عمومى در سطح دانشگاهها هست. از همه اينها مهمتر حرف نهايى من اين است كه نحوه‌ى رياست پادگانى روساى انتصابى دانشگاهها كه بحرانهاى دانشگاهها را دامن مى‌زنند، نهايتا واكنش‌هاى دانشجويى را در پى دارد. اگر به يكباره آقايان چشم باز مى‌كنند و مى‌بينند كه دانشگاههاى تحت مديريت‌شان تبديل به بشكه‌اى از باروت شده و خشم‌ها و اعتراضهاى دانشجويان انباشته شده و بر سرشان فرود مى‌آيد تعجب نكنند
No comments:
Post a Comment